Nice şeb görmez oldum ol mahı, nasibime hicran düştü
Erişti ahım asumana,gökten feryad-u figan düştü

O mah bilmez aşk-ı perişanımı, ağyar peşinde gider
Birikti umman oldu yaşlar, gönülden çeşm-i giryan düştü

Güzelin günü gün, ömrü ömürdür; aşıkı biçare kılar
Biçare aşık neylesin, yandı ciğeri hep büryan düştü

Güzellikte eşi yok, yeğdir aşık tavaf kılsa mahını
Nice canları oda yaktı, kim ki gördü hep hayran düştü

Türlü oyunlar kurar her dem perişan eder aşıkı,
Kırıldı gururu fakirin, o oyunbazı seyran düştü

Can ister can, baş ister baş veririm, yine yetmez zalime
Can firak etti, gün oldu, ömre böyle bir an düştü

Ağyar erdi murada, işret eder her gece afet ile
N’ola ne gelir elden, kısmete lazha-i feveran düştü

Dedim terk edeyim kuy-i yari, unutayım dünü günü
Gitmez siması gözümden, bak yine aklıma canan düştü

Cananda vefa bulunmaz, vefasızı bu biçare neylesin
Devir vefasız devri, hod bize de böyle bir devran düştü

Yücelim ne haldir, tarifi yok; görünür ukba gözünde
Sevin ey güzel, bak uğruna bu dem ol kabre bir can düştü.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir